Kamis, 24 September 2009

TIWUL

(Dari telo, ke gaplek, menjadi tiwul)

Asline panganan iki asale songko telo, Sak durunge kalah populer tinimbang hamburger, Tiwul dadi makanan paporite wong indonesia lho masamu....

Padahal Sego gaplek ki akeh mbanget manfaat lan segi positipe. koyo to :

1. Sego tiwul iku luweh awet wareg tinimbang panganan liane, asalkan lek mangan sing okeh, hehehe...
2. Luweh ngirit duit, mergo regane yo murah pol.
3. Ikut berpartysisapi program pemerintah, jare cinta praduk dalam negri.
4. Menghemat beras, lek mbendino mangan gaplek beras mesti awet.

Nah...sing terakhir, ternyata sego tiwul ke biso menyembuhkan seribu satu macam panyakit lho...lek sampean gelem mengkonsumsi sego tiwul alias sego gaplek tak jamin penyakit opo wae iso sembuh. tapi lek wis mengkonsumsi gek tetep wae ora mari, berarti penyakite sampean iku penyakit nomer seribu dua, hehehe....sing jenenge telo, digawe panganan koyo opo wae bentuk'e, tetep wae rasane telo. itulah mental orang Indonesia, Bermental Telo.
Selasa, 15 September 2009

Riyoyo Syawal 1430 H ( edisi salah kaprah )


من العـــا ئدين والفــائزين

"Minal 'Aaidiin Wal Faaiziin" lek sampean menganggap iku artine mohon maaf lahir dan batin, sampean salah besar. Padahal Minal 'Aaidiin wal Faaiziin iku artine sing bener "Semoga kita termasuk orang yang kembali suci dan termasuk orang yang mendapat kemenangan"

Tapi yo ora opopo lah... jenenge wae salah kaprah, meskipun salah tapi wis kaparah, wis umum, dadi yo dianggep wae bener. yo ye...?

Yo kuwi maeng....amergo mohon maaf lahir dan batin iku wis kadung lumrah diucapne pas Riyoyo Syawal ngene iki, Cah Ndueso pun yo ora ketinggalan melu mengucapkan :


"Sugeng Riyadin 1 Syawal 1430 H"



Gusti mboten bakal ngapuro duso kulo menawi tiang engkang nate kulo salahi dereng paring ngapuro dumateng kalepatan kulo. Mulo saking meniko menawi Cah Ndueso gadah kesalahan, kehilafan, kalepatan, kleruning ucap kang nyinggung prasaan, tumindak kang mboter prayugo, dumateng konco-konco blogger, lan sinten ke mawon engkang nate mampir teng blog niki, ugi engkang nate kulo blogwolkingi, Cah Ndueso nyuwun agunging samudro pangaksami, mugi-mugi sak sampunipun sami ngapuro kito dados tiang engkang suci lan pikantuk kemenangan arupi suargo kang katah widodarine, hehehe....

Minal 'Aaidiin Wal Faaizin... Amien Ya Robbal 'Aalamien......
Sabtu, 12 September 2009

MUDIK ( Muleh Disek )




Terminal Seloaji, Pertengahan poso, Jam 08.00 WIB. Ora nyono ora ngiro Cah Ndueso ketemu maneh karo Si Jenggot Putih. "Waaaaah....ini mas yang sholat di langgar itu kan?"

Weleh-weleh.., kok yo sek eling to yo, wong iki... "Iya bener pak, ngemeng-ngemeng mau mudik ya pak? mau nggak tak kasih saran?" Cah Ndueso bertampang sok baik.

"Emang apaan sarannya?" Si jenggot putih penasaran.

"Kalo mau ke Surabaya gak usah naek bis pak..."

"Lha terus naek apa?"

"Bapak naek sepur ajah, khusus di bulan puasa ini orang-orang yang punya jenggot panjang seperti bapak ini jangankan cuma sampek Surabaya, sampek Banyuwangi pun nggak bakalan ditarik, pak."

"Ah..yang bener?" Si jenggot putih tambah penasaran

"Coba aja kalo gak percaya....." Cah Ndueso mesem mrenges

Bis jurusan Madiun budal, Si jenggot putih mluayu nyusul bis iku mau trus mencolot numpak. Songko jendelo bis Si jenggot putih bengok-bengok,"Saya mau ke Madiun dulu, ke stasiun...saya mau naik kereta api saja biar nggak di tarik." Si jenggot putih pun dada~melambaikan tangan~

Aku yo mbengok nyauri, "Sing ora ditarik iku jenggotmu....nak ongkos tiket sepur panggah ditarik, tetep mbayaaaaaaaaaaaar....!!!" tapi suaraku kalah banter karo suoro bis sing mlayu tambah cepet, Umpamane Si jenggot putih krungu, paling yo gak paham opo maksudku, aku lali nak wong iku gak paham boso jowo. Dasar...wong sing kesusu MUDIK alias muleh disek, ora ngrungokne penjelasanku ki yo ngene iki akhire...tetep ora njowo, Hwahaha.......
Kamis, 10 September 2009

Mengungkap Misteri Tengah Sawah


(Disarankan Moco Postingan Lawas, Tinimbang Bingung Gak Paham)


Ojo ngguyu disek lho..., sak durunge sampean rampung moco tulisan iki. Tibak'e...eh Ternyata...Suoro wong wadon cekikikan nang tengah sawah iku suarane Mbokku guyon karo Pakku pas mbokku ngirim sego wayah pakku nunggu disel nang sawah, lep, ora mulih teko bengi.

Lek suoro macan mbaung iku ternyata suoro wayang songko radio sing stel pakku mbaturi melek ben ojo ngantuk. Asu jenggong sing nyuoro bengi iki pancen suoro asu tenan, tapi uduk asune wong kene mergane wong kene gak ono sing ngingu asu. iku asune pemburu sing lagi golek garangan, mboh wong ngendi iku aku yo ora ngerti.

Lha terus misteri montor mogok iku piye?

Hahaha...Yo mesti mogok lah...wong lek numpak'i nang tengah sawah, yo klelep lumpur no.....ora knek di lakokne kejobo di surung, yo kan...?

Meskipun dewek'an ora rame-rame wong akeh nang tengah sawah yo ora bakal ono opo-opo kok, kurang men gaean lho...bengi-bengi dewekan nang tengah sawah, gelemen kademen, opo ora penak ngeloni bojo, yo ye?

Ono opo nang tengah sawah?

Lek sampean njawab rueno-reno jare nang tengah sawah ono setan, kuntil anak, pari, opo emboh piye jawabanmu iku salah kabeh. sing bener nang tengah sawah iku mung ono huruf "W" njijal delok'en tulisan SAWAH sing tengah hurupe opo, huruf "W" kan?

Wis....lek kepingin ngguyu saiki wis oleh nguyu...
Hwahahahaha.....

Oh iyo....Award nang nduwur iku olehku songko Gubuk Blekenyek, tak persembahkan untuk temen2 sing komentare rodok bener, lho kok mung rodok? iyo..... mergo gak enek sing njawab buener tenan....hehehe.......

Selamat dech buat :

Alamendah
Jalan Wali
Wh
Resha
Azaxs
Mengembalikan Jati Diri Bangsa

Jo lali awardnya iku dijupuk, pajangen nang blogmu, dibekling nang mrene.....yo ye?
Sabtu, 05 September 2009

Misteri Tengah Sawah

Nang kulon desoku ono sawah kang ombo banget, ora kur pisan pindo, iki wis bolak-balek tiap jam siji bengi ono suoro sing aneh-aneh, kadang suoro wong wadon cekikikan, "iiih...ih..ih...ih..." kadang suoro macan mbaung, malah bengi wingi jare ono suoro asu jenggong, "Au...Au...Auuuuu..." padahal warga sekitar kene gak ono sing ngingu kirek.

Sing luwih aneh maneh, tiap ono montor liwat tengah sawah, montor iku mesti mogok, ora keno dilakokne kacuali disurung, lan sek akeh maneh kadadean liyane.


Lucune, lek rame-rame, wong akeh moro nang tengah sawah meskipun ditunggu songko tengah wengi sampek isuk yo ora bakal ono opo-opo.

Nah..., lek sampean pernah katemu kedadean koyo mangkono iku aku nyuwun tulung pecahno misteri iki, Lan jawaben pertanyaan iki, Ono opo to sak jane nang tengah sawah iku?

Kamis, 03 September 2009

Unsur "M"


Nang ratan gedhe, Jalan raya Mlarak Jabung iku ono prapatan sing diarani prapatan mblebak'an, emboh nyapo nak wulan poso ngene iki sing mlaku-mlaku isuk, istilah gaule joging, kok tambah akeh tinimbang lek ora poso, meh kabeh uwong tuwek enom lanang wadon kabeh mlaku-mlaku.

Isuk iki maeng aku yo tertarik melu mlaku-mlaku mung goro-goro diajak konco-konco jare lek isuk ngene iki uakeh cewek sing melu joging.

Mudun jama'ah subuh songko mesjid bocah-bocah semangat banget rame mlaku-mlaku bareng, ora kok mergo ben awak sehat tapi siji mung mergo arep cuci mata,hehehe.... tujuane yo wis jelas "prapatan mblebak'an". prapatan iki panggone nang tengah sawah, hawane sejuk banget, prapatan iki titik temune deso Kaponan, Nglumpang, Mlarak, Gontor,lan Bajang. Bocah-bocah songko Gandu lan Jabung yo akeh sing mlaku-mlaku teko kene, dadi ruame banget kahanan isuk iki maeng.

Aku lan konco-konco nongkrong neng pinggir dalan, akeh arek-arek enom lanang wadon yo nggawe grombolan dewe-dewe. Ono sing ngitungi merek montor sing liwat, sampek mbede piro nomer plat montore. Ono grombolan sing suit-suit saben ono cewek liwat, yo enek grombolan cewek sing ckikik'an tiap weroh bocah lanang. Grombolan ku ora kalah seru, konco-koncoku malah mbede, nebak opo warnane ~maaf~ sempak alias celana dalem sing dingge cewek sing lagek liwat.

Kurang gaean terahno, terkesan saru malah, gak enek sing eling nak iki maengke wayah poso wulan romadlon, lek ono sing ngelekne "hus..eling poso iki maeng" paling yo mung njawab "walah iyo..yo..." trus ckakaan maneh.

Ujug-ujuk, tiba-tiba, grombolan paling kulon buyar, ruame, ono sing njerit-njerit, ono sing ngakak, ono sing mluayu wedi, ono sing ngguyu kepingke-pingkel. Grombolan liyane melu buyar, amergo ono uwong rambute gimbal nguamuk, ora klambenan tapi yo ora katok'an, dadi barange gondal-gandul ngalor ngidul gak ditutupi.

Ono ibu-ibu nang sandingku nutupi mripate ngangge tangane tapi drijine dibukak thithik nginceng trus ngomel "Iki uduk uwong gendeng tapi rojone wong gendeng". Ha...ha...ha... iyo terahno... jare mbahku yo ngunu, rojone wong gendeng iku yo uwong gendeng sing wani udo blejet alias bugil ora klambenan blas. Rojone wong gendeng sing udo blejet iku paling edan tinimbang uwong sing ora waras liane, tapi yo ono kok sing luwih gendeng maneh. yoiku uwong sing ndelok rojone wong edan.

Nah...lek sampean ora gelem diarani luwih gendeng mulane closen tab nang windos komputermu sing ono gambare rojone wong edan, alias uwong sing udo....hahaha....

Yo.....mungkin wong edan iku mau sakjane diutus kon ngelekne bocah-bocah gendeng sing kurang gaean nongkrong nang pinggir ndalan kon ndang buyar, mumpung wulan romadlon mbok yo dingge ngakeh-ngakehi anggone ngibadah, ojo malah ngumbar napsu nag pinggir ndalan.
Aku maleh eling tulisan nang kaosku unine ngene:

Paling repot jika harus berurusan dengan orang Medan yang sudah kehilangan unsur "M". So, jika anda bukan orang medan sudah jelas anda tidak memiliki unsur "M" jadi anda termasuk orang.....

Hahaha...guyon....guyon....jo nesu lho....